Tussen Cuzco en Machu Pichu.

Lieve Mensen,

Het eerste dat mij te doen staat in Cuzco is het in orde maken van mijn gereserveerd  ticket naar de Machu Pichu. Dus naar het kantoor van de organisatie. Daar wacht mij echter een grote teleurstelling! Ik sta niet op de lijst! Dat vraagt om uitleg en uitzoeken. Het blijkt dat het geld dat ik heb overgemaakt niet is aangekomen. Daarvoor moet ik terug naar de bank in San Pedro de Atacama. Naar nu duidelijk wordt is, dat de (jonge) bankemployee mij niet geattendeerd heeft op de code op het reçu, welke ik aan de organisatie had  moeten doorgeven. Vergeten? Onduidelijk? Daarover tobben heeft nu zeker geen zin meer. Zaak is dat ik naar de Inca-stad wil en kan. Gelukkig heeft de organisatiemedewerker begrip voor mijn teleurstelling en komt zij na een poos met een alternatief: er is nog een plek vrij in een andere tour van 2 dagen die morgen vertrekt. Na wikken en wegen kies ik toch eieren voor mijn geld en accepteer ik het aanbod. Geen Inca-trail, helaas!

Onderweg naar de Valle Sagrado del Inca stopt het busje regelmatig en legt de gids het een en ander uit over de omgeving. Vanuit de hoogte zien we de heilige vallei, die globaal loopt van Pisac naar Ollantaytambo, al liggen. Deze werd door Inca´s vooral gebruikt voor landbouw vanwege de prima klimaatomstandigheden en geografische ligging. Opvallend zijn ook hier de door de Inca´s aangelegde terrassen waarop heden ten dage nog steeds landbouwproductie plaatsvindt, vooral mais. Er zijn nog vele archeologische overblijfselen, vooral in de heuvels en hoog in de bergen in het dorp Pisac, waar behalve nog een handjevol oorspronkelijke bewoners vooral veel nieuwkomers zijn neergestreken: buitenlanders en veel new-age-aanhangers. Pisac ligt aan de voet van een hoog gebergte en aan de oever van de rivier Urubamba, die verderop uitmondt in de Rio Grande. Vandaag is er markt in het dorp, gezellig, doch vooral weer veel van hetzelfde als op andere markten die ik gezien heb. Ik loop op mijn gemak door achter de markt liggende kleine straatjes en steegjes met de lage woningen waar vooral groepjes vrouwen met elkaar staan te praten. Van daaruit heb ik overigens ook prachtig uitzicht op de hoge, ruige bergen rondom. Van Pisac rijden we langs een door de Inca´s gebouwde stenen muur die sterk overhelt richting de weg. Via het dorp Urubamba naar Ollantaytambo, een klein dorp gebouwd op en uit de stenen van de Inca´s en waar hun inventieve stadsplanning nog goed zichtbaar en praktisch intact gebleven is. Het belangrijkste verdedigingsfort torent hoog uit boven het dorp en de Urubamba, als een wachter tegen de blauwe hemel... In de contouren van de rotsen zijn de terrassen aangelegd evenals de stenen trap naar boven. Daar is duidelijk zichtbaar en nog steeds in gebruik een ook in rots uitgehouwen beek als het begin van een ingenieus irrigatiesysteem over de terrassen. Niets in dit ruïne-achtige dorp lijkt veranderd ten opzichte van 700 jaar geleden, behalve dat ook het internet hier is doorgedrongen. Hier nuttigen wij ook onze lunch om daarna door te rijden naar het station voor de trein naar Aguas Callientes, een reis van 2 uren. 

Aguas Callientes (warm water) is ook bekend onder de naam Machu Pichu Pueblo en ligt in een diep dal, omsloten door hoge kliffen, torenhoge dichte bossen en 2 snelstromende  rivieren. Aguas Callientes is enkel te bereiken met de trein of te voet. Het is voor velen een doorgangspunt op weg voor een bezoek aan Machu Pichu. Behalve ruïnes, vele hotels, restaurants, bars en muzikanten is het dorp bekend om de natuurlijke thermaal baden uit een warmwaterbron. Op het grote overdekte marktplein staat een enorm beeld van een Inca. Behalve handelaren en personeel in bars, restaurants en hotels kom je nauwelijks authentieke bevolking tegen: het merendeel dat hier loopt  zijn toeristen.

In de trein ontmoet ik enkele jongelui Spaans/ Argentijns, aangenaam praterig gezelschap. Naast het prachtige uitzicht tijdens de reis zo pal langs de rotswanden zorgt dat voor een paar "vlugge" uren. Aangekomen op het station voel ik me wel enigszins verloren, want ik zie geen bord met mijn naam, zoals afgesproken. Gelukkig heb ik een telefoonnummer en de jongelui zijn zo aardig en bijdehand om te bellen. En ja, enkele minuten later arriveert er, lichtelijk buiten adem, een jongeman met wie ik "braaf" meega naar het hotel, wel kenbaar makend dat dit niet is zoals het hoort. Zodra ik het raam van de kamer open (wordt wel afgeraden i.v.m. de vele muggen!) hoor ik het geluid van kabbelend water, heerlijk, ik zie echter niets, zo donker. In de ochtend bewonder ik het riviertje met ruige, onregelmatige krijtrotswanden waar ik heerlijk door geslapen heb! Al erg vroeg in de ochtend staat er een ontbijt klaar. De gids komt ietwat aan de vroege kant, dus snel spullen pakken en weer weg. Een adembenemende bustocht van 40 minuten, slingerend omhoog via steile haarspeldbochten, dwars door junglegebied en uitzicht op de enorme bergen waar Machu Pichu bovenin ligt.

Lieve groet, Aggie